Dünkü yazımda birkaç gün öncesinde Manavgat’ta ki bazı kadrolu devlet öğretmenleriyle ilgili iddiaların basına düştüğünden bahsetmiştim. Gerçekleştirildiği ileri sürülen gayrı kanuni faaliyetlerle veli ve öğrenciyi kendilerine menfaat oluşturacak şekilde yönlendirdiği anlaşılan iddiaların merkezindeki öğretmenler hakkında ne gibi idari ve cezai işlemler yapılacağını merakla bekliyoruz.

Antalya Haber Takip’ten Gazeteci Taner Şahin’in köşe yazısında anlatılanlar, Manavgat’taki bazı okullardaki kimi kadrolu devlet öğretmenleri için devlet hayatındaki öğretmenlik mesleğinin ek bir işe dönüştüğünü öğrendik. Okuldaki öğrencilerini lira, dolar veya avro olarak gören bu kişilerin devletin ve okulun çıkarlarını ayaklar altına alarak kendilerine bir maddi kazanç kapısı oluşturduklarını anladık. Rüşvet, yolsuzluk, akraba kayırmacılığı, irtikap, mikro milliyetçilik, hediye edilen baklava ve viski kutuları ile anılan Manavgat şimdi de bazı öğretmenlerin gerçekleştirdiği iddia edilen öğrenci yağmacılığıyla ön plana çıkmaya başlaması ne kadar dramatik bir tablo oluşturuyor. Manavgat artık doğal güzellikleriyle değil skandallarıyla anılacak olsa gerek.

Tüketim Toplumunda Öğrenci ve Öğretmen Tükeniyor

En iyi öğrenmenin okulda olacağını ileri süren Türk Milli Eğitim sistemi maalesef ki Manavgat’ta ağır yara almışa benziyor. Derslerinde öğretmenleriyle gerekli teması kuramamalarından dolayı öğrenme eksiklikleriyle eğitim ve öğretim hayatına devam eden çocuklarımızın okul öğretmenlerinin ortak oldukları kurslara kaydedilmeleri okulu pasifleştirdiği gibi okul içi eğitsel faaliyetleri de önemsiz hale getireceği aşikardır. Okulun kurumsal değerler aşılama vasfını sekteye uğratan Manavgat tipi yeni eğitim modelinde okul öğretmenlerinin açtığı kurslara giden öğrencilerin daha çok ilgiyle karşılaştığı gazete haberlerinden anlaşılmaktadır. Manavgat tipi eğitim modelinde yer alan öğrencinin rant kapısı olarak görülmesi anlayışı öğrencinin yaratıcılığını, akademik gelişimini sınırlandıracağını konunun uzmanları dile getiriyor. Aslında olumsuz gibi görünen bu tablo olumlu sonuçlarda doğurabilir. Mesela öğrenciler erken yaşlarda öğretmen de olsa bir kamu görevlisinin nasıl da görevini suistimal ettiğini yaşayarak öğrenmektedir.   

“Manavgat Tipi Eğitim” sisteminden ideal bir Türk genci yetişir mi? Elbette ki hayır. Bu sistemden ancak devletin sağladığı güçten yararlananların nasıl zenginleştiği, güvenin nasıl kötüye kullanılarak rant elde edildiği, yapanın yaptıklarının yanına kar kaldığı, hukuk kurallarını çiğneyenlerin, vazifeyi suistimal edenlerin nasılda hiçbir şey olmamış gibi görevini sürdürdüğü, ülkede ahlaksızlıkla kolaylıkla köşe dönülebildiği öğrenilir. Bir öğretmenin öğrencisine ders anlatması, nasihat etmesi gereken zamanlarda ortak olduğu kursun reklamını yapması, öğrencisini kursa gelmesi için ikna etmeye çalışması ve daha da vahimi bir pazarlamacı ya da kayıt kabul görevlisi gibi dil dökmesi başka nasıl bir sonuç oluşturabilir ki? İddialar öğrencilerin nitelikli bir fert olarak yetiştirilmesinden ziyade zenginleşme kaynağı olan bir varlık olarak görüldüğüne işaret ediyor. Bu durum sadece yoz bir toplumun değil aynı zamanda ahlaksız bir neslin de yetiştirilmesini sağlayacağı besbellidir. Her şey bu kadar açıkken yaşanılanlara bürokrasiden ve Manavgat toplumundan güçlü bir tepkinin gelmemesi ise oldukça manidardır. Okul aile birliklerinin, siyasilerin, STK’ların, yerel yönetimin, Meslek Odalarının ve hepsinden önemlisi Antalya, Manavgat MEB idarecilerinin sessizliği bu hukuk tanımaz vurgunculara karşı teslimiyettir. Daha da ağır bir ifade ile iddialarda geçen işleri yapan bazı kadrolu devlet öğretmenleri koca Türk Milli Eğitim sistemine diz çöktürmüştür ve onu sindirmeyi başarmıştır. Bunun en büyük kanıtı bu kişilerin sistemden hala tasfiye edilmemeleridir.

Tüketim çılgınlığında öğrencinin ve ailesinin sömürülmesi gereken meta olarak gören bazı kadrolu devlet öğretmenlerinin takındığı tavır vahşi tüketimin hangi aşamaya kadar ilerlemiş olduğunu da göstermektedir.   

Örneği Olmayan Bir Döneme Sürükleniş

Eskiden bir öğretmen bir öğrenciye dokunur ve onun hayatını olumlu yönde değiştirirdi. Türk Edebiyatı yüzlerce eserle bu konuyu işlemiştir. Geçmiş nesiller neyin kutsal neyin dünyevi olduğunu tanımlayan yasaları yaparken bile öğretmenlik mesleğini hem bu dünya da hem de mizan gününde insanları mutluluğa götüren bir uğraşı olarak tanımlıyordu. Ne var ki örneği hiçbir dönemde görülmemiş olan Manavgat’taki bazı kadrolu öğretmenlerin iddialarda geçen marifetleri yani maddi rant uğruna yaptıkları baskı, zorlama, yönlendirme, okulda yapılacak sınavların sorularını kurslarda çözdürme, kursa gelmeyen öğrenciye mobbing uygulama; öğretmeni, öğrenci ve veli karşısında güvenilmez, tek derdi kendi maddi çıkarı olan “Karunlara” dönüştürdü.  Bir yandan Belamların mirasçısı Karunlar diğer yandan Aybüke öğretmenler.

Okulun ve Öğretmenin Dönüşümü

Manavgat’taki tüm öğretmenleri tabi ki de tenzih ediyorum ama iddialara konu olan bazı kadrolu öğretmenlerin yaptıkları okulları fuar alanına, kendilerini tüccara, öğrenci ile ailesini maddi istismara uğrayan bireylere dönüştürmüştür. Keşke Franz Kafka bu öğretmenleri tanısaydı da “Dönüşüm” öyküsünü öyle yazsaydı. Öğretmenin ve okulun dönüşümü Manavgat’taki manevi iklimi ve resmi ideolojik beklentileri sonlandırmıştır.    

Bazı öğretmenlerin sergilediği öğrenciyi müşteri olarak görme tutumu öğrencide her şeye gücünün yeteceğine dair olan inancın eksilmesine ve öğretmene karşı olan güveninin aşağılayıcı bir bağlılığa dönüşmesine sebep olacağını derkenar olarak bu sütunlara emanet ediyorum. İyi öğrenilmiş bir ders nasıl ki bir ömür unutulmuyorsa öğrencinin hukuk dışına çıkan, kendisini para olarak gören uyanık öğretmenin ahlaksızlığını da örnek alacağı muhakkaktır. Peki tüm bu olanlar hepimizin şikâyet ettiği yozlaşmayı bir üst noktaya çıkarmayacak mıdır?  Bu sorunun cevabını Manavgat İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nden inşallah bir gün duyarız.

Manavgat’ta Okulsuz Toplum İnşa Ediliyor

Bazı öğretmenlerin iddialarda yer alan faaliyetleri aslında üstü kapalı “okulsuz toplum” inşa etme anlamına gelmektedir. Okulsuz toplum kısaca milli değerlerimizden Türk evlatlarının koparılmasıdır. Devletin ilgili kurumlarının, devlet üzerinde asalak bir kambura dönüşen ve okul içlerinde teşkilatlanmış öğretmen görünümlü bu kriminal şahıslara ve oluşturdukları düzene karşı harekete geçmesi yasal bir zorunluluk haline gelmiştir.  

Bazı devlet okullarındaki kadrolu bir kısım öğretmenlerin öğrencileri ortak oldukları kurslara taşımaları bu uğurda gösterdikleri faaliyetleri, okulun temel görevi olan öğrencinin devletine ve milletine olan bağlılığı sağlama, doğayla uyumlu olma, toplumun kültürel değerlerini öğretme, siyasi sistemi ve ekonomiyi anlamlandırma sürecini elinden almıştır. Veliyi kümesteki kaz veya sağılacak bir inek olarak gören ve öğretmenlik mesleğine sızan açgözlü insanlar hem toplumun hem de devlet düzeninin altına dinamit yerleştirmiştir. “Okulsuzlaştırma” anlayışına yani okulların asli görevlerinden uzaklaştırılmasına sadece ahlaki bir sorun olarak değil bir milli güvenlik meselesi olarak da yaklaşılması gerekmektedir.  

Ahbap Çavuş Kapitalizmine Hoş Geldiniz

Kimi dürüst, haysiyet sahibi, mesleğinin ağırlığının farkında olan öğretmen; görev aldığı okulun kütüphane, laboratuvar, müze, tiyatro, kayıt stüdyosu gibi imkanlarını artırmak için gece gündüz çalışır; kimi kanun tanımaz para hırsıyla yanan öğretmen ise öğrencisi, velisi ve okulun sırtından zengin olmaya çalışır. Peki hangi öğretmen ne için çalışır bunu nasıl öğreneceğiz? Elbette ki amirleri konumundaki okul müdürlerinden. Son söz olarak okul müdürlerimize öğretmen, öğrenci, veli ve okulun devlet tarafından kendilerine emanet bırakıldığını ve emanete sahip çıkmalarının hem vicdani hem de yasal bir zorunluluk olduğunu hatırlatmalıyız. Unutmayalım ki meslektaşınız olan akrabalarınız, dostlarınız ve arkadaşlarınız Türkiye Cumhuriyeti Devletinden ve onun manevi değerlerinden daha üstün değildir. Görevini rant için yerine getirmeyen bazı öğretmenleri sırf akraba, dost, arkadaş olduğu için görmezden gelmek, ülkenin geleceğinin çalınmasına izin vermektir. Bu izni vermek okul müdürlerinin haddi de görevi de değildir. Acaba bu öğretmenlerin görev yaptıkları okullardaki müdürler sizlerde öğrencinin, velinin yağmalanmasına, yolunmasına, sağılmasına ve bunların neticesinde ortaya çıkan ranta ortak oldunuz mu?