Geniş anlamda sendika üyelerinin çalışma koşullarını iyileştirmek, ücretlerini artırmak, onlara çeşitli ekonomik ve sosyokültürel haklar sağlama amacıyla kurulmuş örgütlenmelerdir. Dar anlamda ise kişilerin haklarını arayan ve koruyan bir teşkilatlanmadır. İş yaşamının hemen hemen her kolunda örgütlenen sendikaların teşkilatlandığı bir diğer saha da eğitim hayatıdır.

Türkiye’deki öğretmenlerin tamamına yakını bir eğitim sendikasına üye olduğu olmasına karşın bu sendikaların doğduğu geliştiği batı memleketlerinden farklı olarak bizim memlekette yaşanan pek çok gelişmeye duyarsız kaldıkları bilinen bir gerçektir. Bazı sendikalar hükümetleri ideolojik konularda protesto etme veya öğretmen maaşlarının yetersizliği konusunda grevle tehdit ederek, hatta üyelerini greve götürerek evlatlarımızın eğitim hakkının aksamasına da yol açarken bazı eğitim sendikaları ise iktidar yanlısı öğretmenlerin teşkilatlandığı ve iktidara farklı konularda üstü kapalı destek açıkladıkları organizasyonlara dönüşmüşlerdir. Hükümetleri maaş konusunda eleştirirken öğrencinin eğitim hakkını yılda birkaç kez gasp etmekten imtina etmeyen pek eğitim sendikası maddiyat endeksli ve ideolojik tutum alanlarına sıkışmıştır. Farkındalık oluşturma, haksızlıklarla mücadele etme, mazlumun yanında durma vb insani, vicdani konularda ne doğru düzgün bir açıklama ne de mücadelede bulunurlar. Desem ki tamamına yakını sarı sendikadır herhalde itiraz ederler.

Sendikaların Manavgat’taki Skandala Tepkisizliği

Malum gazeteler birkaç haftadır Manavgat’taki bazı okulları kendi çıkarları doğrultusunda teşkilatlı bir şekilde sömüren, mesleğinin tüm etik kurallarını hiçe sayan birtakım kadrolu devlet öğretmenlerinin marifetlerini anlatmakta. İddiaları duymuşsunuzdur, tekrarlamaya gerek yok. Özeti pandemiden itibaren kravatlı, takım elbiseli ve kendilerine öğretmen adı verilmiş yeni nesil bir çeteleşmenin başlamış olması.

MEB’de çalışan öğretmenlerle konuştuğunuzda bu türden olayların pandemiden beri Manavgat’ta katlanarak devam ettiğini ve normalleşmeye başladığını söylüyorlar. Bu durumun Manavgat’ta Öğretmenlik mesleğinin her geçen gün itibar kaybetmesine ve halkın nazarında değersizleştiğini söyleyen MEB’deki öğretmenler Manavgat’ın birkaç okulunda örgütlenen bu öğretmenlerin yaptığı gayri ahlaki davranışın maalesef ki tüm öğretmenlere mal edilmeye başladığını aktarıyorlar.  

Sendikalar Konu Hakkında Bilgiye Sahip Mi?

Konu ile ilgili haber yapan gazeteciler pandemi ile beraber başlayan olaylar zincirinden herkesin haberdar olduğunu belirtiyor. Gazeteciler, çeşitli eğitim sendikalarının Manavgat Temsilciliklerinin de konuya vakıf olduğunu ancak sendikaların konuyla ilgilenmediğini de aktarıyorlar. Sendikaların olayı sendikal dayanışma çerçevesinde ele aldığını belirten yerel basının önemli köşe yazarları mesleğin itibarının kaybedilmesinde sendikaların tepkisizliğinin rol oynadığını dile getiriyorlar. Kısacası sendikaların, kanuni olmayan olayların içerisine giren üyelerine karşı harekete geçmeyerek tüm öğretmenleri zan altında bırakmalarına ortam hazırladıkları Manavgat’ta sıklıkla konuşuluyor.

Nitekim sosyal medyaya yansıyan haberlerden, sendikaların web sayfalarından ve gazetelerden Manavgat’taki Eğitim Sendikalarının konuyla ilgili hiçbir açıklama yapmadıklarını gördük. Mesela Manavgat’ta temsilciliği bulunan hiçbir sendika “Basına yansıyan gayriahlaki tutum ve davranışları yapan öğretmenleri üyelerimiz kınamaktadır, bu olayları kabul etmemektedir” tarzında bir açıklama da bulunmamış. Yani adı sanı ve ideolojisi ne olursa olsun hiçbir eğitim sendikası tüm öğretmenlerin aynı kefeye konulmasına, ayıplanmasına neden olan toptancı yaklaşıma karşı hiçbir şekilde mücadele etmemişler.

 Maaşların azlığına dikkat çekmek ve hükümete ihtar vermek için suçsuz günahsız öğrencilerin eğitimlerini grevle yarıda bırakabilen sendikalar haksız kazanç elde eden öğretmenlere karşı sessiz kalarak hak arama mücadelesinde bile nasıl bir çifte standart içinde bulunduklarını göstermiş oldular. Sendikalar maddi konularda grev gibi öğrenciyi mağdur edebilecek faaliyetler içerisine girebiliyorsa devlet gücünü kendi kişisel çıkarları için kullanmayı gayet iyi bilen meslektaşlarını da korumayı öğrenmişler.

Buradan Manavgat’ta temsilciliği bulanan eğitim sendikalarına şu soruları sormak isteriz:

 1. Size göre öğretmenlik mesleğinin öznesi olarak öğrenciyi mi kabul edelim yoksa çeteleşmiş bazı öğretmenlerin haksız kazanç elde etmesine ses çıkarmamayı mı?

2. Kanunları hiçe sayarak veli ve öğrencilere baskı uygulayan, onları ortak oldukları kurslara kayıt yaptırmaya zorlayan öğretmenlere halk olarak bakış açımız nasıl olmalıdır?

3. Bazı sınıf öğretmenlerinin kurs sahibi olan devlet öğretmenlerinden sınıf kiralayarak hafta sonlarında öğrencilerine ücret karşılığı kurs vermelerine karşı sendikalar mesleğin onurunu korumak için mücadele etmeli midir?

4. Sendikalarınıza üye olan öğretmenleriniz içerisinde basına yansıyan iddiaları gören, bilen, duyan üye öğretmenleriniz sizce ne yapmalıdır, sendika olarak bu üyelere tavsiyeleriniz nedir?

5. Öğretmenlik mesleğinin kamuoyunda bu ve benzeri iddialarla itibar kaybetmesine karşı vereceğiniz tepki nedir?

6. İddialar ilgili açıklama yapmayı düşünüyor musunuz? Antalya ve Manavgat Milli Eğitim Müdürlüklerinden iddiaların araştırılmasını talep edecek misiniz?

7. “Paran kadar öğrenci ve velisin” ilkesinin yayılmasını sağlayan bazı üyelerinizi durdurmak için Milli Eğitim Bakanına verecek tavsiyeleriniz var mıdır?